ΝΙΚΟΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ

ΝΙΚΟΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ, ΤΟΣΟ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΛΑΪΚΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ

Ο Νίκος Ξανθόπουλος είναι μια ιδιότυπη περίπτωση καλλιτέχνη. Στο βιβλίο της για τον Ελληνικό Κινηματογράφο, η Κατερίνα Σαιν Μαρταίν αναφέρει ότι ο σκηνοθέτης Απόστολος Τεγόπουλος βρήκε στο πρόσωπο του λαϊκού τραγουδιστή Νίκου Ξανθόπουλου τον ιδανικό πρωταγωνιστή για τις ταινίες του. Παρόλ’ αυτά ο Ξανθόπουλος υπήρξε πρωτίστως ηθοποιός. Βλέποντας βέβαια τις δραματικές ταινίες του εμπορικού λαϊκού κινηματογράφου που γυρίζονταν τη δεκαετία του ’60 και στις οποίες πρωταγωνιστούσε, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι αυτός ο ίδιος άνθρωπος είχε μεταξύ άλλων μια συμμετοχή στο μουσικοθεατρικό δρώμενο «ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ». Όμως κάτι τέτοιο αποτελεί πραγματικότητα. Επρόκειτο για μια παράσταση αξιώσεων με μουσική και τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη. Το μουσικό μέρος αυτής της παράστασης αποτέλεσε αργότερα το υλικό μιας δισκογραφικής δουλειάς του συνθέτη, με τον ίδιο τίτλο, αλλά με ορισμένες αλλαγές στους βασικούς συντελεστές.
Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να επισημάνω πως παρά τα όσα ειπώθηκαν παραπάνω για το είδος ταινιών με πρωταγωνιστή τον Νίκο Ξανθόπουλο, δεν έχω τίποτα εναντίον ούτε των συγκεκριμένων έργων, ούτε του αναφερόμενου καλλιτέχνη. Απλώς θέλησα να κάνω μια σύγκριση ποιότητας μεταξύ αυτών των δυο θεαμάτων. Ίσα - ίσα, οι συγκεκριμένες ταινίες, μπορεί στην εποχή που προβάλλονταν να χαρακτηρίστηκαν ‘μελό’, προσωπικά όμως βρίσκω πως ορισμένες εκπομπές τις οποίες βλέπουμε σήμερα σε κάποια τηλεοπτικά κανάλια, δηλαδή του τύπου «ΠΑΜΕ ΠΑΚΕΤΟ», είναι πολύ χειρότερα μελό απ’ αυτές τις ταινίες. Βέβαια έχει ειπωθεί πως και τα έργα για τα οποία μιλάμε, δεν εξέφραζαν ακριβώς τη νοοτροπία που είχαν οι άνθρωποι την περίοδο που αυτές γυρίστηκαν, αλλά τουλάχιστον, στην περίπτωσή τους, γνωρίζουμε ότι αναφέρονται σε καταστάσεις που ο λαός μας είχε κάποια εποχή βιώσει.
Αλλά για να επανέλθουμε στον ίδιο τον Νίκο Ξανθόπουλο, πρέπει να πούμε πως η αυτοβιογραφία του έχει κυκλοφορήσει πριν από κάποια χρόνια και τιτλοφορείται «ΟΣΑ ΑΓΑΠΗΣΑ ΚΙ ΟΣΑ ΘΥΜΑΜΑΙ». Σε κάποιο σημείο του συγκεκριμένου βιβλίου ο καλλιτέχνης επισημαίνει ότι θεωρούσε πάντα κύρια ενασχόλησή του την ηθοποιία. Για τούτον ακριβώς το λόγο, παρότι ήταν πράγματι αυτός που ερμήνευσε τα κομμάτια στις ταινίες όπου πρωταγωνίστησε - σε αντίθεση με τις μέρες μας όπου πολλοί ηθοποιοί τραγουδούν πλέϊ μπακ -, δεν είχε επιδιώξει ποτέ να τα αποδώσει και στη δισκογραφία. Επιπλέον, όταν αποπειράθηκε να ενταχθεί στον χώρο του τραγουδιού, οι υπεύθυνοι των εταιρειών δεν τον προώθησαν αρκετά.
Εντούτοις - βέβαια κατά την προσωπική μου πάντα γνώμη- εκτός από ηθοποιός, ο αναφερόμενος καλλιτέχνης υπήρξε επιπλέον αξιοπρόσεχτος λαϊκός τραγουδιστής. Ό,τι μόλις ειπώθηκε δεν είναι αυθαίρετο. Αν και δεν είναι ευρύτερα γνωστό, κάποια πολύ δημοφιλή κομμάτια - τα οποία έχουμε κυρίως γνωρίσει από φωνές πασίγνωστων εκπροσώπων του τραγουδιού -, τα είχε αρχικά ηχογραφήσει ο Νίκος Ξανθόπουλος, δίνοντάς τους μια δική του ξεχωριστή ερμηνεία. Δυο απ’ αυτά, τα τραγούδια, ‘Πετραδάκι-Πετραδάκι’ και ‘Αφού Αμαρτήσανε τα Δυο σου Χείλη’ - συνθέσεις του Αποστόλου Καλδάρα - ερμήνευσαν μετά τον Ξανθόπουλο στη δισκογραφία, ο Μιχάλης Μενιδιάτης και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, αντίστοιχα. Ένα άλλο κομμάτι είναι το τραγούδι ‘Τι να την Κάνεις τη Ζωή’, σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, που γνωρίσαμε από τη φωνή της Πόλυς Πάνου.

Π. Σκούρτης
12- 3 -2009