Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ ΞΑΝΑΒΡΙΣΚΕΙ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΜΕΛΩΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΕ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΟΡΚΟΛΗ
Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της στη δεκαετία του ’70 από το χώρο του Τραγουδιού που χαρακτηρίζαμε ως Έντεχνο Λαϊκό. Εκείνη την εποχή η αναφερόμενη ερμηνεύτρια απέδιδε, με μια ξεχωριστή μελωδικότητα, κυρίως συνθέσεις του Ηλία Ανδριόπουλου. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, αν και δεν θα λέγαμε ότι αυτή η φωνή έχει χάσει την εκφραστικότητά της, στην μελωδικότητα που τη διέκρινε έχει προστεθεί και κάποια τραχύτητα.
Όταν όμως η Πρωτοψάλτη καλείται να αποδώσει συνθέσεις του Στέφανου Κορκολή, η φωνή της ξαναβρίσκει την παλιά της μουσικότητα και γλύκα. Αυτό το διαπιστώνει κανείς ακούγοντας την εν λόγω ερμηνεύτρια να αποδίδει τραγούδια του συνθέτη όχι μόνον στον καινούργιο της δίσκο ΦΑΝΕΡΑ ΜΥΣΤΙΚΑ, αλλά και στην παλιότερη συνεργασία Κορκολή – Πρωτοψάλτη όπου περιλαμβάνεται το τραγούδι ‘Ο Άγγελός μου’, το οποίο ερμηνεύει με ιδιαίτερη ευαισθησία . Με την ευκαιρία αυτή πρέπει να πούμε ότι το συγκεκριμένο τραγούδι ,εκτός από εμπορική, είχε και μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία.
Παρενθετικά επίσης να αναφέρουμε ότι ο Στέφανος Κορκολής, ως γνωστόν, ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως συνθέτης από το χώρο της σύγχρονης ή όπως θα λέγαμε σήμερα, της μοντέρνας μουσικής. Παρόλ’ αυτά στον δίσκο του με τραγούδια για τη φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου και τίτλο ΠΕΣ ΜΟΥ τ’ ΑΛΗΘΙΝΑ ΣΟΥ, απέδειξε πως μπορεί να συνθέσει και γνήσια ζεϊμπέκικα, όπως είναι το κομμάτι ‘Στο Δρόμο που Μαχαίρωσαν τη Στέλλα’, σε στίχους του Νίκου Μωραΐτη. Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη επίσης δεν είναι αμιγώς λαϊκή τραγουδίστρια. Και όμως, όσον αφορά το ζεϊμπέκικο ‘Τελειώσαμε’ που περιλαμβάνεται στον καινούργιο της δίσκο, η ερμηνεία της είναι ικανοποιητική. Πιστεύω πος θα μπορούσε να είναι πολύ καλλίτερη αν κατά την απόδοση του τραγουδιού το μπουζούκι είχε κυρίαρχο ρόλο στην ορχήστρα. Εδώ, μπουζούκι παίζει ο δεξιοτέχνης σολίστας Μανόλης Καραντίνης, ενώ οι στίχοι είναι της Ρεβέκκας Ρούσση.
Όταν άκουσα την Πρωτοψάλτη να αποδίδει το τραγούδι ‘Η Αγάπη που Πάει’ από τον δίσκο ΦΑΝΕΡΑ ΜΥΣΤΙΚΑ σε στίχους και πάλι του Νίκου Μωραΐτη, από την πρώτη στιγμή συνειδητοποίησα ότι υπερείχε σημαντικά, τόσο σε μελωδικότητα και ερμηνεία όσο και σε στίχο, από τα τραγούδια στα οποία μας είχε συνηθίσει τον τελευταίο καιρό η ερμηνεύτρια. Το κομμάτι αυτό η Άλκηστις το ερμηνεύει μαζί με τον συνθέτη του, Στέφανο Κορκολή. Σε παρουσίαση αυτού του δίσκου, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Τηλεθεατής, δίνεται η εντύπωση πως όλα τα τραγούδια είναι συνθέσεις του Κορκολή. Εντούτοις, περιλαμβάνονται και τέσσερα τραγούδια που είναι συνθέσεις δύο αλλοδαπών και δύο πρωτοεμφανιζόμενων Ελλήνων δημιουργών. Οι δυο πρώτοι είναι οι Nieves Rebelledo και Linda Gayman και οι άλλοι δύο οι Βασίλης Γαβριηλίδης και Δάφνη Αλεξανδρή. Να σημειωθεί εδώ πως ο Γαβριηλίδης έχει γράψει τη μουσική στο τραγούδι ‘Σιωπηλά-Δυνατά’, σε στίχους Νίκου Μωραΐτη, το οποίο είναι και ένα από τα κομμάτια που ξεχωρίζουν. Πρόκειται για το τραγούδι απ’ όπου προέρχεται η φράση που έδωσε τον τίτλο στον δίσκο, δηλαδή το ‘φανερά μυστικά’. Οι τίτλοι στις συνθέσεις των άλλων τριών δημιουργών είναι: ‘Μ’ Άλλον Μοιάζεις’, ‘Βρες το Κλειδί’ και ‘Μ’ Ένα Φιλί’.
Εκτός από τον Νίκο Μωραΐτη και τη Ρεβέκκα Ρούσση - στενούς συνεργάτες του Κορκολή - στον δίσκο ΦΑΝΕΡΑ ΜΥΣΤΙΚΑ συμμετέχουν κι άλλοι στιχουργοί, μεταξύ αυτών και η Λίνα Νικολακοπούλου. Από τότε που πρωτοεμφανίστηκε η Νικολακοπούλου στο τραγούδι, ένιωθα την ανάγκη να εκφράσω την άποψη ότι πρόκειται για μια στιχουργό με μεγάλο ταλέντο που θα μπορούσε να είναι ισάξια πολλών καταξιωμένων ομότεχνών της - της προηγούμενης γενιάς - όπως π.χ. του Νίκου Γκάτσου ή του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Όμως, αυτό που με εμπόδιζε να εκφράσω τη συγκεκριμένη άποψη ήταν πως, παρά το αναμφισβήτητο ταλέντο της, συχνά η Νικολακοπούλου καταφεύγει σε ακαταλαβίστικα λεκτικά σχήματα. Αυτή είναι μια τάση την οποία, δυστυχώς, έχουν υιοθετήσει και αρκετοί μεταγενέστεροί της στιχουργοί. Στον δίσκο που σχολιάζεται εδώ, τυπικό παράδειγμα της περίπτωσης που αναφέραμε είναι το κομμάτι ‘Τώρα Λέει η Καρδια’. Όσο άψογο και αν είναι ένα τραγούδι από άποψη σύνθεσης και ερμηνείας, όταν ακούς στίχους όπως ‘κάθε πρωί η αναπνοή/ σου λέει τα θέματα’, κάπου σε χαλάει. Ας συνειδητοποιήσουμε κάποια στιγμή ότι η πολυπλοκότητα στην έκφραση δεν είναι απαραιτήτως το μέσο για να προσδώσουμε στον στίχο προβληματισμό και βαθύ νόημα. Πιστεύω ότι τεχνικές όπως η πολυπλοκότητα και η ασάφεια παραπέμπουν σε άλλη σφαίρα.
Π. Σκούρτης
15- 5-2010
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΕ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΟΡΚΟΛΗ
Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της στη δεκαετία του ’70 από το χώρο του Τραγουδιού που χαρακτηρίζαμε ως Έντεχνο Λαϊκό. Εκείνη την εποχή η αναφερόμενη ερμηνεύτρια απέδιδε, με μια ξεχωριστή μελωδικότητα, κυρίως συνθέσεις του Ηλία Ανδριόπουλου. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, αν και δεν θα λέγαμε ότι αυτή η φωνή έχει χάσει την εκφραστικότητά της, στην μελωδικότητα που τη διέκρινε έχει προστεθεί και κάποια τραχύτητα.
Όταν όμως η Πρωτοψάλτη καλείται να αποδώσει συνθέσεις του Στέφανου Κορκολή, η φωνή της ξαναβρίσκει την παλιά της μουσικότητα και γλύκα. Αυτό το διαπιστώνει κανείς ακούγοντας την εν λόγω ερμηνεύτρια να αποδίδει τραγούδια του συνθέτη όχι μόνον στον καινούργιο της δίσκο ΦΑΝΕΡΑ ΜΥΣΤΙΚΑ, αλλά και στην παλιότερη συνεργασία Κορκολή – Πρωτοψάλτη όπου περιλαμβάνεται το τραγούδι ‘Ο Άγγελός μου’, το οποίο ερμηνεύει με ιδιαίτερη ευαισθησία . Με την ευκαιρία αυτή πρέπει να πούμε ότι το συγκεκριμένο τραγούδι ,εκτός από εμπορική, είχε και μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία.
Παρενθετικά επίσης να αναφέρουμε ότι ο Στέφανος Κορκολής, ως γνωστόν, ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως συνθέτης από το χώρο της σύγχρονης ή όπως θα λέγαμε σήμερα, της μοντέρνας μουσικής. Παρόλ’ αυτά στον δίσκο του με τραγούδια για τη φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου και τίτλο ΠΕΣ ΜΟΥ τ’ ΑΛΗΘΙΝΑ ΣΟΥ, απέδειξε πως μπορεί να συνθέσει και γνήσια ζεϊμπέκικα, όπως είναι το κομμάτι ‘Στο Δρόμο που Μαχαίρωσαν τη Στέλλα’, σε στίχους του Νίκου Μωραΐτη. Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη επίσης δεν είναι αμιγώς λαϊκή τραγουδίστρια. Και όμως, όσον αφορά το ζεϊμπέκικο ‘Τελειώσαμε’ που περιλαμβάνεται στον καινούργιο της δίσκο, η ερμηνεία της είναι ικανοποιητική. Πιστεύω πος θα μπορούσε να είναι πολύ καλλίτερη αν κατά την απόδοση του τραγουδιού το μπουζούκι είχε κυρίαρχο ρόλο στην ορχήστρα. Εδώ, μπουζούκι παίζει ο δεξιοτέχνης σολίστας Μανόλης Καραντίνης, ενώ οι στίχοι είναι της Ρεβέκκας Ρούσση.
Όταν άκουσα την Πρωτοψάλτη να αποδίδει το τραγούδι ‘Η Αγάπη που Πάει’ από τον δίσκο ΦΑΝΕΡΑ ΜΥΣΤΙΚΑ σε στίχους και πάλι του Νίκου Μωραΐτη, από την πρώτη στιγμή συνειδητοποίησα ότι υπερείχε σημαντικά, τόσο σε μελωδικότητα και ερμηνεία όσο και σε στίχο, από τα τραγούδια στα οποία μας είχε συνηθίσει τον τελευταίο καιρό η ερμηνεύτρια. Το κομμάτι αυτό η Άλκηστις το ερμηνεύει μαζί με τον συνθέτη του, Στέφανο Κορκολή. Σε παρουσίαση αυτού του δίσκου, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Τηλεθεατής, δίνεται η εντύπωση πως όλα τα τραγούδια είναι συνθέσεις του Κορκολή. Εντούτοις, περιλαμβάνονται και τέσσερα τραγούδια που είναι συνθέσεις δύο αλλοδαπών και δύο πρωτοεμφανιζόμενων Ελλήνων δημιουργών. Οι δυο πρώτοι είναι οι Nieves Rebelledo και Linda Gayman και οι άλλοι δύο οι Βασίλης Γαβριηλίδης και Δάφνη Αλεξανδρή. Να σημειωθεί εδώ πως ο Γαβριηλίδης έχει γράψει τη μουσική στο τραγούδι ‘Σιωπηλά-Δυνατά’, σε στίχους Νίκου Μωραΐτη, το οποίο είναι και ένα από τα κομμάτια που ξεχωρίζουν. Πρόκειται για το τραγούδι απ’ όπου προέρχεται η φράση που έδωσε τον τίτλο στον δίσκο, δηλαδή το ‘φανερά μυστικά’. Οι τίτλοι στις συνθέσεις των άλλων τριών δημιουργών είναι: ‘Μ’ Άλλον Μοιάζεις’, ‘Βρες το Κλειδί’ και ‘Μ’ Ένα Φιλί’.
Εκτός από τον Νίκο Μωραΐτη και τη Ρεβέκκα Ρούσση - στενούς συνεργάτες του Κορκολή - στον δίσκο ΦΑΝΕΡΑ ΜΥΣΤΙΚΑ συμμετέχουν κι άλλοι στιχουργοί, μεταξύ αυτών και η Λίνα Νικολακοπούλου. Από τότε που πρωτοεμφανίστηκε η Νικολακοπούλου στο τραγούδι, ένιωθα την ανάγκη να εκφράσω την άποψη ότι πρόκειται για μια στιχουργό με μεγάλο ταλέντο που θα μπορούσε να είναι ισάξια πολλών καταξιωμένων ομότεχνών της - της προηγούμενης γενιάς - όπως π.χ. του Νίκου Γκάτσου ή του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Όμως, αυτό που με εμπόδιζε να εκφράσω τη συγκεκριμένη άποψη ήταν πως, παρά το αναμφισβήτητο ταλέντο της, συχνά η Νικολακοπούλου καταφεύγει σε ακαταλαβίστικα λεκτικά σχήματα. Αυτή είναι μια τάση την οποία, δυστυχώς, έχουν υιοθετήσει και αρκετοί μεταγενέστεροί της στιχουργοί. Στον δίσκο που σχολιάζεται εδώ, τυπικό παράδειγμα της περίπτωσης που αναφέραμε είναι το κομμάτι ‘Τώρα Λέει η Καρδια’. Όσο άψογο και αν είναι ένα τραγούδι από άποψη σύνθεσης και ερμηνείας, όταν ακούς στίχους όπως ‘κάθε πρωί η αναπνοή/ σου λέει τα θέματα’, κάπου σε χαλάει. Ας συνειδητοποιήσουμε κάποια στιγμή ότι η πολυπλοκότητα στην έκφραση δεν είναι απαραιτήτως το μέσο για να προσδώσουμε στον στίχο προβληματισμό και βαθύ νόημα. Πιστεύω ότι τεχνικές όπως η πολυπλοκότητα και η ασάφεια παραπέμπουν σε άλλη σφαίρα.
Π. Σκούρτης
15- 5-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου