ΔΑΚΗΣ: MOMENTS
Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΟΤΙ Ο ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΘΕΣΕΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗΣ
Σήμερα στον τόπο μας, στον χώρο του τραγουδιού, τα πράγματα είναι κάπως περίεργα. Αυτό παρατηρείται όχι μόνο στον χώρο του Λαϊκού, αλλά και γενικότερα. Ακόμα και καταξιωμένοι καλλιτέχνες από τους οποίους θα περίμενε κανείς να στηρίξουν το Εγχώριο Τραγούδι - όπως πχ. η Δήμητρα Γαλάνη, η Χάρις Αλεξίου και ο Γιώργος Νταλάρας - περιλαμβάνουν στους δίσκους τους μεταξύ άλλων και ξενόφερτες μελωδίες επενδυμένες με ελληνικούς στίχους. Όμως αλλού είναι το πρόβλημα: ενώ θα μπορούσαν κάλλιστα να παραγγέλνουν καινούργιες μουσικές από αλλοδαπούς συνθέτες – πολλοί από τους οποίους είναι πλέον εγκατεστημένοι στην Ελλάδα - αναζητούν εκείνες που επειδή έχουν ξεχωρίσει ήδη στο εξωτερικό, θεωρούν ότι θ’ αγγίξουν πιο πολύ τον κόσμο. Κάτι τέτοιο βέβαια - κατά την προσωπική μου πάντα γνώμη- δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα, γιατί ούτε ο καλός ελληνικός στίχος προσαρμόζεται εύκολα στις συγκεκριμένες μελωδίες, ούτε οι μουσικές εντάσσονται ομαλά στη γενική ατμόσφαιρα αυτών των δίσκων.
Σίγουρα εδώ ως αντίλογος μπορεί να ειπωθεί ότι το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Η χρήση ξενόφερτων μελωδιών από Έλληνες Συνθέτες είναι παλιά ιστορία. Ειδικά ο χώρος του Λαϊκού Τραγουδιού υπέφερε κάποτε από μια τέτοια μάστιγα, και αναφερόμαστε στη λεγόμενη ‘εποχή της Ινδοκρατίας’. Το θέμα όμως είναι άλλο. Οι συνθέτες που τότε επιδίδονταν σ’ αυτή την πρακτική, διασκεύαζαν τις μελωδίες προσπαθώντας να τις προσαρμόσουν - στο βαθμό που αυτό ήταν εφικτό -, τόσο στα εγχώρια ηχοχρώματα, όσο και στο προσωπικό μουσικό τους ιδίωμα. Αντιθέτως στις μέρες μας οι μουσικές αλλοδαπών δημιουργών χρησιμοποιούνται ατόφιες, χωρίς να γίνεται καμιά απόπειρα ενσωμάτωσης ντόπιων μουσικών στοιχείων.
Μέσα στο κλίμα που μόλις περιγράψαμε έρχεται ένας δίσκος στον οποίο κυρίως επικρατεί ακριβώς το αντίθετο φαινόμενο. Στον δίσκο ‘MOMENTS’ τόσο η στιχουργός Λουκίλα Καρέρ, όσο και άλλοι ομότεχνοί της, ‘καρφώνουν’ ξενόγλωσσους στίχους πάνω σε μελωδίες του Μίμη Πλέσσα. Τα κομμάτια ερμηνεύει ο Δάκης. Εδώ υπάρχουν βέβαια και κάποια τραγούδια με ελληνικούς στίχους, αλλά στα περισσότερα οι στίχοι είναι γραμμένοι σε έξη ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Αραβικά και Βραζιλιάνικα. Να σημειωθεί εδώ ότι η ερμηνευτική απόδοση των τραγουδιών είναι πολύ επιτυχής. Αυτό ίσως εξηγείται από το γεγονός ότι ο ερμηνευτής κατάγεται από την Αίγυπτο - μία χώρα όπου στο παρελθόν διέμενε μεγάλος αριθμός πολύγλωσσων Ελλήνων -, οπότε μπορεί άνετα να στηρίξει ένα τέτοιο εγχείρημα.
Το πρόβλημα προσαρμογής ξενόγλωσσου στίχου στις μελωδίες το οποίο προαναφέρθηκε, δεν υπάρχει στον συγκεκριμένο δίσκο. Η μουσική του Μίμη Πλέσσα περιλαμβάνει στοιχεία τα οποία μπορεί άνετα να χρησιμοποιήσει κανείς για να μεταβάλει τη μελωδία έτσι ώστε ο ξενόγλωσσος στίχος να ‘κουμπώνει’ εύκολα πάνω σ’ αυτήν. Αυτό συχνά συμβαίνει ακόμα και με τα πιο αμιγώς λαϊκά τραγούδια του. Προσωπικά πιστεύω ότι η δημιουργία αυτού του δίσκου αποσκοπούσε στο να αναδείξει ακριβώς αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που βρίσκουμε στη μουσική του αναφερόμενου συνθέτη. Σε ορισμένα κομμάτια μάλιστα η προσαρμογή του ξενόγλωσσου στίχου είναι επιτυχής σε σημείο που ο ακροατής αφήνεται να παρασυρθεί από τη μαγεία της μελωδίας και αγνοεί το γεγονός ότι δεν καταλαβαίνει το νόημα του στίχου. Έτσι δεν τον ξενίζει ακόμα και ότι, για παράδειγμα, ακούει το τραγούδι «Οι Θαλασσιές οι Χάντρες» να αποδίδεται στα Αραβικά.
Η ονομασία της δουλειάς ‘MOMENTS’ φαίνεται πως αναφέρεται στο εξής: οι περισσότερες από τις μελωδίες που περιλαμβάνονται σ’ αυτόν το δίσκο έχουν στο παρελθόν επενδυθεί με ελληνικό στίχο και έτσι τις έχουμε κατά καιρούς ακούσει και αγαπήσει. Με άλλα λόγια ο τίτλος παραπέμπει σε ‘στιγμές-μνήμες’ της ζωής μας.
Είναι φανερό ότι οι συντελεστές του δίσκου αποσκοπούν στο να τον προωθήσουν και στη διεθνή αγορά, και αν λάβουμε υπόψη μας όσα αναφέραμε πιο πριν για τα γλωσσικά προσόντα του Δάκη, αυτό μπορεί να επιτευχθεί χωρίς να επιστρατευθούν τα γνωστά τερτίπια των δισκογραφικών εταιρειών. Όμως, εφόσον ο δίσκος περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και τραγούδια με ελληνικό στίχο, έχω τη γνώμη πως ο τίτλος θα μπορούσε να αναγράφεται επίσης ως ‘ΣΤΙΓΜΕΣ’ και να μην είναι απλώς ‘MOMENTS’. Επιπλέον, σε σχέση με τη διεθνή αγορά, δεν γίνεται σωστή πληροφόρηση όσον αφορά τον συνθέτη. Δηλαδή, ενώ αναφέρεται το όνομα του Μίμη Πλέσσα, δεν ξεκαθαρίζεται ποιος είναι ο ρόλος που έχει στον δίσκο. Κανονικά στο εξώφυλλο θα έπρεπε να αναγράφεται “performed by Dakis" ή κάτι παρόμοιο και όχι “’MOMENTS’ by Dakis”, γιατί έτσι δίνεται η εντύπωση ότι οι συνθέσεις είναι δημιουργίες του Δάκη αντί του Πλέσσα.
Π. Σκούρτης
16 – 6- 2008.
Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΟΤΙ Ο ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΘΕΣΕΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗΣ
Σήμερα στον τόπο μας, στον χώρο του τραγουδιού, τα πράγματα είναι κάπως περίεργα. Αυτό παρατηρείται όχι μόνο στον χώρο του Λαϊκού, αλλά και γενικότερα. Ακόμα και καταξιωμένοι καλλιτέχνες από τους οποίους θα περίμενε κανείς να στηρίξουν το Εγχώριο Τραγούδι - όπως πχ. η Δήμητρα Γαλάνη, η Χάρις Αλεξίου και ο Γιώργος Νταλάρας - περιλαμβάνουν στους δίσκους τους μεταξύ άλλων και ξενόφερτες μελωδίες επενδυμένες με ελληνικούς στίχους. Όμως αλλού είναι το πρόβλημα: ενώ θα μπορούσαν κάλλιστα να παραγγέλνουν καινούργιες μουσικές από αλλοδαπούς συνθέτες – πολλοί από τους οποίους είναι πλέον εγκατεστημένοι στην Ελλάδα - αναζητούν εκείνες που επειδή έχουν ξεχωρίσει ήδη στο εξωτερικό, θεωρούν ότι θ’ αγγίξουν πιο πολύ τον κόσμο. Κάτι τέτοιο βέβαια - κατά την προσωπική μου πάντα γνώμη- δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα, γιατί ούτε ο καλός ελληνικός στίχος προσαρμόζεται εύκολα στις συγκεκριμένες μελωδίες, ούτε οι μουσικές εντάσσονται ομαλά στη γενική ατμόσφαιρα αυτών των δίσκων.
Σίγουρα εδώ ως αντίλογος μπορεί να ειπωθεί ότι το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Η χρήση ξενόφερτων μελωδιών από Έλληνες Συνθέτες είναι παλιά ιστορία. Ειδικά ο χώρος του Λαϊκού Τραγουδιού υπέφερε κάποτε από μια τέτοια μάστιγα, και αναφερόμαστε στη λεγόμενη ‘εποχή της Ινδοκρατίας’. Το θέμα όμως είναι άλλο. Οι συνθέτες που τότε επιδίδονταν σ’ αυτή την πρακτική, διασκεύαζαν τις μελωδίες προσπαθώντας να τις προσαρμόσουν - στο βαθμό που αυτό ήταν εφικτό -, τόσο στα εγχώρια ηχοχρώματα, όσο και στο προσωπικό μουσικό τους ιδίωμα. Αντιθέτως στις μέρες μας οι μουσικές αλλοδαπών δημιουργών χρησιμοποιούνται ατόφιες, χωρίς να γίνεται καμιά απόπειρα ενσωμάτωσης ντόπιων μουσικών στοιχείων.
Μέσα στο κλίμα που μόλις περιγράψαμε έρχεται ένας δίσκος στον οποίο κυρίως επικρατεί ακριβώς το αντίθετο φαινόμενο. Στον δίσκο ‘MOMENTS’ τόσο η στιχουργός Λουκίλα Καρέρ, όσο και άλλοι ομότεχνοί της, ‘καρφώνουν’ ξενόγλωσσους στίχους πάνω σε μελωδίες του Μίμη Πλέσσα. Τα κομμάτια ερμηνεύει ο Δάκης. Εδώ υπάρχουν βέβαια και κάποια τραγούδια με ελληνικούς στίχους, αλλά στα περισσότερα οι στίχοι είναι γραμμένοι σε έξη ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Αραβικά και Βραζιλιάνικα. Να σημειωθεί εδώ ότι η ερμηνευτική απόδοση των τραγουδιών είναι πολύ επιτυχής. Αυτό ίσως εξηγείται από το γεγονός ότι ο ερμηνευτής κατάγεται από την Αίγυπτο - μία χώρα όπου στο παρελθόν διέμενε μεγάλος αριθμός πολύγλωσσων Ελλήνων -, οπότε μπορεί άνετα να στηρίξει ένα τέτοιο εγχείρημα.
Το πρόβλημα προσαρμογής ξενόγλωσσου στίχου στις μελωδίες το οποίο προαναφέρθηκε, δεν υπάρχει στον συγκεκριμένο δίσκο. Η μουσική του Μίμη Πλέσσα περιλαμβάνει στοιχεία τα οποία μπορεί άνετα να χρησιμοποιήσει κανείς για να μεταβάλει τη μελωδία έτσι ώστε ο ξενόγλωσσος στίχος να ‘κουμπώνει’ εύκολα πάνω σ’ αυτήν. Αυτό συχνά συμβαίνει ακόμα και με τα πιο αμιγώς λαϊκά τραγούδια του. Προσωπικά πιστεύω ότι η δημιουργία αυτού του δίσκου αποσκοπούσε στο να αναδείξει ακριβώς αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που βρίσκουμε στη μουσική του αναφερόμενου συνθέτη. Σε ορισμένα κομμάτια μάλιστα η προσαρμογή του ξενόγλωσσου στίχου είναι επιτυχής σε σημείο που ο ακροατής αφήνεται να παρασυρθεί από τη μαγεία της μελωδίας και αγνοεί το γεγονός ότι δεν καταλαβαίνει το νόημα του στίχου. Έτσι δεν τον ξενίζει ακόμα και ότι, για παράδειγμα, ακούει το τραγούδι «Οι Θαλασσιές οι Χάντρες» να αποδίδεται στα Αραβικά.
Η ονομασία της δουλειάς ‘MOMENTS’ φαίνεται πως αναφέρεται στο εξής: οι περισσότερες από τις μελωδίες που περιλαμβάνονται σ’ αυτόν το δίσκο έχουν στο παρελθόν επενδυθεί με ελληνικό στίχο και έτσι τις έχουμε κατά καιρούς ακούσει και αγαπήσει. Με άλλα λόγια ο τίτλος παραπέμπει σε ‘στιγμές-μνήμες’ της ζωής μας.
Είναι φανερό ότι οι συντελεστές του δίσκου αποσκοπούν στο να τον προωθήσουν και στη διεθνή αγορά, και αν λάβουμε υπόψη μας όσα αναφέραμε πιο πριν για τα γλωσσικά προσόντα του Δάκη, αυτό μπορεί να επιτευχθεί χωρίς να επιστρατευθούν τα γνωστά τερτίπια των δισκογραφικών εταιρειών. Όμως, εφόσον ο δίσκος περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και τραγούδια με ελληνικό στίχο, έχω τη γνώμη πως ο τίτλος θα μπορούσε να αναγράφεται επίσης ως ‘ΣΤΙΓΜΕΣ’ και να μην είναι απλώς ‘MOMENTS’. Επιπλέον, σε σχέση με τη διεθνή αγορά, δεν γίνεται σωστή πληροφόρηση όσον αφορά τον συνθέτη. Δηλαδή, ενώ αναφέρεται το όνομα του Μίμη Πλέσσα, δεν ξεκαθαρίζεται ποιος είναι ο ρόλος που έχει στον δίσκο. Κανονικά στο εξώφυλλο θα έπρεπε να αναγράφεται “performed by Dakis" ή κάτι παρόμοιο και όχι “’MOMENTS’ by Dakis”, γιατί έτσι δίνεται η εντύπωση ότι οι συνθέσεις είναι δημιουργίες του Δάκη αντί του Πλέσσα.
Π. Σκούρτης
16 – 6- 2008.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου