Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Φαίνεται πως κάθε εποχή έχει τον «δικό της Στράτο» στον χώρο του Λαϊκού Τραγουδιού.,αφού στη δεκαετία του ’30, μεσουρανούσε ο Στράτος Παγιουμτζής και μετέπειτα σειρά είχε ο Διονυσίου. Βέβαια, η σταδιοδρομία του τελευταίου - ο οποίος μεσουρανούσε στη δεκαετία του ’70- είχε διακοπεί απότομα οπότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης άρχισε μια νέα καριέρα στα χρόνια του ’80. Όσο για σήμερα, υπάρχει ο εγγονός του Παγιουμτζή, ο, Στράτος Γιωργιόπουλος.
Στις μέρες μας, με πολλούς νέους εκπροσώπους του τραγουδιού, στον λαϊκό μουσικό χώρο, παρατηρείται ένα πρόβλημα. Αρκετές φορές, χωρίς απαραιτήτως να σημαίνει πως οι ίδιοι επιδιώκουν κάτι τέτοιο - τούτο προκύπτει ακόμα και με τους καλύτερους απ’ αυτούς -, ο τρόπος με τον οποίο αποδίδουν παλιά κομμάτια δημιουργεί στον ακροατή την ανάγκη να συγκρίνει τις ερμηνείες τους μ’ αυτές προγενέστερων ομότεχνών τους. Η περίπτωση του Στράτου Γιωργιόπουλου είναι μια από τις λίγες - για να μην πω και η μοναδική - για την οποία ό,τι μόλις ειπώθηκε, δεν ισχύει. Για του λόγου το αληθές πρέπει ν’ ακούσει κανείς πως αποδίδεται απ’ αυτόν το ζεϊμπέκικο του Γιώργου Μητσάκη «ΠΕΦΤΟΥΝ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΑΠ’ ΤΑ ΚΛΑΡΙΑ». Η προαναφερόμενη ερμηνεία του συγκεκριμένου κομματιού, υπάρχει μαζί μ’ αυτές αλλων τραγουδιών, σε μια ηχογράφηση την οποία είχα την τιμή να πραγματοποιήσει ο αναφερόμενος καλλιτέχνης για μένα. Να, σημειωθεί ότι για σολίστα είχε τον φίλο του - επίσης πολλά υποσχόμενο μπουζουξή - Νικόλα Βέττα. Εδώ, παρενθετικά, ας αναφέρουμε ότι το συγκεκριμένο τραγούδι έχει - θα μπορούσαμε να πούμε- «σφραγιστεί» από την ερμηνεία του αείμνηστου Στέλιου Καζαντζίδη. Ωστόσο, ο Στράτος, μου εκμυηστηρεύτηκε πως εκείνος που ερμήνευσε πρώτος αυτό το κομμάτι, ήταν ο - επίσης απών πλέον - Πάνος Γαβαλάς.
Αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε την ηχογράφηση για την οποία μιλήσαμε, σε κασσέττα, ώστε να δημιουργηθεί ένα παρεϊστικο κλίμα, αντί να απομονωθούμε σε κάποιο δωμάτιο όπου θα βρισκόμασταν στημένοι μπροστά σ’ έναν υπολογιστή. Όμως, το κασσετοφωνάκι που χρησιμοποιήσαμε την πρώτη φορά, είχε αρχίσει να χαλάει. Θυμάμαι λοιπόν κάποια στιγμή που ηχογραφούσαμε έναν αμανε, ενώ το μπουζούκι δεν ακουγόταν καλά, η φωνή του Στράτου, ξεχωριζε. Και όταν πλέον αποκαταστάθηκε η ένταση του ήχου τότε πλέον δεν συζητάμε για το πως είχαν τα πράγματα!
Βλέπετε, είναι σημείο των καιρών αυτός ο πραγματικά εκπληκτικός τραγουδιστής - ούτε η λέξη «εκπληκτικός» αρκεί για να περιγράψει τις ερμηνευτικές ικανότητες του Στράτου - να μην εμφανίζεται σε κάποιο μαγαζί ή να μην έχει την υποστήριξη καμιάς εταιρείας προκειμένου να κάνει δίσκο.
Π. Σκούρτης
12 -1 - 2007
28 Ιουν 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου