ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΛΕΖΑΣ –ΓΙΩΤΑ ΓΡΙΒΑ:
‘ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΓΛΕΝΤΙ’
ΕΝΑΣ ΔΙΣΚΟΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΚΡΑΧΤΗ
ΑΛΛΑ ΜΕ ΠΕΡΙΕΧΌΜΕΝΟ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ
Συνήθως, όταν σε δίσκους χρησιμοποιούνται ονομασίες όπως ‘Ελληνικό Γλέντι’, ‘Λαϊκό Ξεφάντωμα’, ‘Βόλτα στα Νησιά μας’ και τα παρόμοια, πρόκειται για τίτλους-κράχτες ενώ το περιεχόμενο συνήθως είναι αμφιβόλου ποιότητας. Εντούτοις, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο με μια σειρά μουσικών κομματιών που κυκλοφόρησε εδώ και αρκετό καιρό και η οποία φέρει ως τίτλο την πρώτη από τις ονομασίες που αναφέρθηκαν, επιγράφεται δηλαδή ‘Ελληνικό Γλέντι’. Βέβαια, κατά την προσωπική μου γνώμη, δεν θα έπρεπε ακόμα και σήμερα ‘ελληνικό’ να θεωρείται μόνο το δημοτικό τραγούδι, αλλά επίσης το αστικολαϊκό και κατ’ επέκταση το ρεμπέτικο. Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία.
Να σημειωθεί ότι όσον αφορά τον προαναφερόμενο δίσκο, δεν περιλαμβάνει μια συλλογή τραγουδιών που συγκεντρώθηκαν σ’ αυτόν από άλλους δίσκους, αλλά είναι μία νεότερη ηχογράφησή γνωστών παλιών τραγουδιών. Αναφέρομαι σε μια σειρά από δημοτικά τραγούδια τα οποία αποδίδουν τραγουδιστικά ο αξιόλογος ερμηνευτής Παναγιώτης Λάλεζας και η επίσης πολλά υποσχόμενη – και μάλλον πρωτοεμφανιζόμενη – ομότεχνή του Γιώτα Γρίβα. Εδώ πρέπει να πω το εξής: πιστεύω πως οι δύο αυτοί καλλιτέχνες διαθέτουν μεγάλες ερμηνευτικές ικανότητες για να αποδώσουν επίσης αστικολαϊκό τραγούδι. Ο Λάλεζας μάλιστα το έχει ήδη αποδείξει.
Στον δίσκο ‘Ελληνικό Γλέντι’ περιλαμβάνονται κομμάτια σε ρυθμούς τσάμικου, συρτού και καλαματιανού. Πρέπει να τονιστεί εδώ ότι με το πρώτο άκουσμα δεν δημιουργείται στον ακροατή ακριβώς η αίσθηση που περιμένει. Αυτό όμως δε οφείλεται σε ανεπάρκεια των συντελεστών αλλά μάλλον στο εξής γεγονός: Ακριβώς επειδή τα κομμάτια είναι πολύ περισσότερα απ’ όσα συνήθως περιλαμβάνονται σ’ έναν δίσκο κανονικής διάρκειας – μιλάμε για δέκα εννέα τραγούδια – δεν μεσολαβεί αρκετά μεγάλο διάστημα μεταξύ τους.
Αλλά κάτι τέτοιο γρήγορα ξεχνιέται από τον τρόπο παιξίματος και ερμηνείας.
Αρκετό καιρό πριν κυκλοφορήσει η αναφερόμενη σειρά τραγουδιών, ο Παναγιώτης Λάλεζας είχε αναφερθεί σ’ αυτήν κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης που μεταδόθηκε από την ραδιοφωνική εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα. Εκεί λοιπόν αποκάλυψε πως ο βασικός σολίστας αυτής της δουλειάς, ο Πετρολουκάς Χαλκιάς, επρόκειτο να χρησιμοποιήσει ένα υψηλότονο κλαρίνο, το οποίο για πολύ καιρό δεν είχε παίξει. Αυτή η πληροφορία δεν δόθηκε μόνο για διαφημιστικούς λόγους. Ακούγοντας το δίσκο διαπιστώνει κανείς πόσο ιδιαίτερος είναι πραγματικά ο ήχος του συγκεκριμένου κλαρίνου. Λαϊκά έγχορδα παίζει ο Κώστας Πίτσος, ο οποίος έχει και στο παρελθόν αναλάβει την ενορχήστρωση τέτοιων δίσκων.
Π. Σκούρτης
‘ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΓΛΕΝΤΙ’
ΕΝΑΣ ΔΙΣΚΟΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΚΡΑΧΤΗ
ΑΛΛΑ ΜΕ ΠΕΡΙΕΧΌΜΕΝΟ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ
Συνήθως, όταν σε δίσκους χρησιμοποιούνται ονομασίες όπως ‘Ελληνικό Γλέντι’, ‘Λαϊκό Ξεφάντωμα’, ‘Βόλτα στα Νησιά μας’ και τα παρόμοια, πρόκειται για τίτλους-κράχτες ενώ το περιεχόμενο συνήθως είναι αμφιβόλου ποιότητας. Εντούτοις, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο με μια σειρά μουσικών κομματιών που κυκλοφόρησε εδώ και αρκετό καιρό και η οποία φέρει ως τίτλο την πρώτη από τις ονομασίες που αναφέρθηκαν, επιγράφεται δηλαδή ‘Ελληνικό Γλέντι’. Βέβαια, κατά την προσωπική μου γνώμη, δεν θα έπρεπε ακόμα και σήμερα ‘ελληνικό’ να θεωρείται μόνο το δημοτικό τραγούδι, αλλά επίσης το αστικολαϊκό και κατ’ επέκταση το ρεμπέτικο. Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία.
Να σημειωθεί ότι όσον αφορά τον προαναφερόμενο δίσκο, δεν περιλαμβάνει μια συλλογή τραγουδιών που συγκεντρώθηκαν σ’ αυτόν από άλλους δίσκους, αλλά είναι μία νεότερη ηχογράφησή γνωστών παλιών τραγουδιών. Αναφέρομαι σε μια σειρά από δημοτικά τραγούδια τα οποία αποδίδουν τραγουδιστικά ο αξιόλογος ερμηνευτής Παναγιώτης Λάλεζας και η επίσης πολλά υποσχόμενη – και μάλλον πρωτοεμφανιζόμενη – ομότεχνή του Γιώτα Γρίβα. Εδώ πρέπει να πω το εξής: πιστεύω πως οι δύο αυτοί καλλιτέχνες διαθέτουν μεγάλες ερμηνευτικές ικανότητες για να αποδώσουν επίσης αστικολαϊκό τραγούδι. Ο Λάλεζας μάλιστα το έχει ήδη αποδείξει.
Στον δίσκο ‘Ελληνικό Γλέντι’ περιλαμβάνονται κομμάτια σε ρυθμούς τσάμικου, συρτού και καλαματιανού. Πρέπει να τονιστεί εδώ ότι με το πρώτο άκουσμα δεν δημιουργείται στον ακροατή ακριβώς η αίσθηση που περιμένει. Αυτό όμως δε οφείλεται σε ανεπάρκεια των συντελεστών αλλά μάλλον στο εξής γεγονός: Ακριβώς επειδή τα κομμάτια είναι πολύ περισσότερα απ’ όσα συνήθως περιλαμβάνονται σ’ έναν δίσκο κανονικής διάρκειας – μιλάμε για δέκα εννέα τραγούδια – δεν μεσολαβεί αρκετά μεγάλο διάστημα μεταξύ τους.
Αλλά κάτι τέτοιο γρήγορα ξεχνιέται από τον τρόπο παιξίματος και ερμηνείας.
Αρκετό καιρό πριν κυκλοφορήσει η αναφερόμενη σειρά τραγουδιών, ο Παναγιώτης Λάλεζας είχε αναφερθεί σ’ αυτήν κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης που μεταδόθηκε από την ραδιοφωνική εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα. Εκεί λοιπόν αποκάλυψε πως ο βασικός σολίστας αυτής της δουλειάς, ο Πετρολουκάς Χαλκιάς, επρόκειτο να χρησιμοποιήσει ένα υψηλότονο κλαρίνο, το οποίο για πολύ καιρό δεν είχε παίξει. Αυτή η πληροφορία δεν δόθηκε μόνο για διαφημιστικούς λόγους. Ακούγοντας το δίσκο διαπιστώνει κανείς πόσο ιδιαίτερος είναι πραγματικά ο ήχος του συγκεκριμένου κλαρίνου. Λαϊκά έγχορδα παίζει ο Κώστας Πίτσος, ο οποίος έχει και στο παρελθόν αναλάβει την ενορχήστρωση τέτοιων δίσκων.
Π. Σκούρτης
Δεκέμβριος , '08
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου